de Schaamte Voorbij

Hé Willemien,
De regen druppelt hier zachtjes neer en tegelijkertijd probeert ook de zon er doorheen te komen.
Mooi gezicht!
Morgen is Joris zijn partijtje. Morgen gaat hij ook uitdelen op school en zondag is het “inloopdag” met pubertaart…
Klinkt zo gewoon.
Maar jij en ik weten wel beter!
Al vaker hebben we het gehad over de verjaardagen van onze jongens en over feestjes in het algemeen, verleden week nog.
Bij een verjaardag horen cadeautjes… Sophie is makkelijk. Ze vindt zoveel leuk en ze vindt zoveel mooi en is blij met bijna alles!
Joris niet.
Ieder jaar is het weer hard nadenken.
Dit jaar wordt het een kruimeldief…..
Ha, die had je niet zien aankomen hè?! Mijn dertien-jarige-puber krijgt een kruimeldief voor zijn verjaardag.
Zoals je weet is hij gek op poetsen en stofzuigen, zijn eigen stofzuigertje dus!!
Het meest gekke is dat ik het niet eens meer zo gek vind maar als ik de reacties van mensen hoor is het eigenlijk wél een beetje gek. En ze hebben gelijk!
Ook krijgt hij een “boek van Muis”, ken je die? Met uitklapluikjes en verstopte plaatjes. Sophie las die toen ze drie was…..
En een skate-board. Maar da’s meer omdat Sophie en ik dat gewoon wel heel stoer vonden, toen ie bij de Albert Heyn in de bonusaanbieding lag…
Een vreemd lijstje, vind je niet?
Ach nee, jij vindt dat niet.
Jij kijkt allang niet meer op van mijn rare verhalen en mijn gekke cadeaus.
En da’s nou zo leuk! Dat wij elkaar snappen!
En door onze verhalen hoop ik ook dat steeds meer andere mensen ons gaan snappen.
Ik geef meteen ook toe…
Makkelijk zijn we niet. We hebben en houden graag het heft in handen en we denken bijna altijd beter te weten wat goed is voor iedereen en vooral voor onze jongens.
We vinden dat we “baanbrekend”bezig zijn en snappen beiden nog steeds niet waarom we niet een leuk klein hoekje hebben in een landelijke krant.
We blijven de lippenstift opsmeren en we blijven eerlijk en we blijven lachen….
Beiden “leven we voor onze kinderen”en beiden zijn we daar heel happy bij.
En weet je, terwijl de regen hier minder hard druppelt en de zon meer zijn best doet, zit ik hier gewoon lekker tevreden te zijn.
Ik ga zo kleine doorzichtige zakjes met hagelslag vullen, met een hondenkaartje eraan, Joris houdt van hagelslag en van hondjes, en die hang ik dan aan een klein cadeautje. Op dat kaartje schrijf ik “bedankt dat je op mijn feestje was!”
Een raar geheel, maar weet je….. ik zou niet anders willen!!! En ik hoop dat er nog vele rare feestjes zullen volgen!!
Oh ja, en ik moet zo niet vergeten om die pubertaart te bestellen. Met foto erop, van al zijn knuffelhondjes…..

Ha Esther,
Een boek van Muis, een skate-board en een kruimeldief.
Tja, ik ben maar even eerlijk. Wel een heel bijzondere combi.
Net zo bijzonder als je puberzoon van dertien.
Vroeger lazen mijn moeder en haar vriendinnen de Schaamte Voorbij, zo’n baanbrekend feministisch werk dat open een eerlijk over vrouwen en hun seksualiteit ging.
Ik denk vaak aan die titel, maar nooit in combinatie met seksualiteit en feminisme, maar in verband met onze vreemde jongens.
Voor ons geldt toch ook: de schaamte voorbij.
Ik zie dat weerspiegeld in je cadeaus en je hondenplaatjes met hagelslag.
Superleuk, maar ook wel heel raar allemaal.
Het kan jou niet meer schelen. Wat Joris wil is wat Joris krijgt.
Wat Joris leuk vindt, bepaalt de toon van zijn feestje.
En wat de buitenwereld daarvan vindt?
Wat kan jou het schelen, je bent die schaamte voorbij.
Vrouwen op mijn werk gaan massaal op cursus zelf reflectie, of verdiepen zich weekenden lang in zweethutten in hun diepere zelf. Ze willen graag dichter bij hun kern komen en meer in harmonie raken met het kind in hen. Het eeuwig en altijd maar aanpassen aan de buitenwereld ervaren ze als enorm belastend en stressvol.
Ik hoor ze praten en voel me geen stoellengte maar een Melkweg bij ze vandaan.
In jouw verjaardagsmail lees ik opeens waarom.
Wij reflecteren voortdurend, omdat Joris en Ebel met hun bijzondere voelsprieten ieder nuance, elke kleinste verandering in ons meteen feilloos aanvoelen.
Wij hoeven niet in zweethutten, we zweten al meer dan genoeg, door de zwaarte van de zorg en door de fijne wisselwerking tussen onze zonen en de wereld om ze heen.
Door Joris en Ebel houden wij het kind in onszelf steeds springlevend, want dat zijn hun speelkameraadjes.
En tot slot, aanpassen aan de buitenwereld, dat blijven we doen en we blijven dat van onze jongens vragen. Maar vaak genoeg ook hebben we geleerd dat die buitenwereld zich maar af en toe aan ons moet aanpassen. Jij laat dat zien door hoe je de verjaardag aanpakt.
Weet je dat mensen grof betalen voor al die cursussen, wel € 1500 per dag!
Misschien moeten we ons eens in die richting gaan oriënteren?
Een cursus de Schaamte Voorbij voor het Kind in Jezelf, met als cursusleidsters de Moeders zonder Grenzen.
Zou best wel eens heel groot kunnen worden!
Denk er maar eens over, maar eerst heel fijne verjaardag voor jou, Sophie en grote Joris van 13!