lijstjes

Ha Esther,
Het is druk, ik moet echt even zorgen dat ik geen dingen vergeet. Dus maak ik een lijstje.
Het lijstje opstellen vind ik niet leuk, maar dingen afstrepen van het lijstje, dat vind ik heerlijk!
Ineens denk ik aan dat andere lijstje.
Dat lijstje dat ik, zoals zoveel moeders met mij, kreeg toen het met Ebel niet ging zoals we hoopten.
Ik geloof dat de meesten van ons zo rond het derde levensjaar getrakteerd worden op de eerste, echte en serieuze lijst.
De lijst van wat allemaal niet gaat lukken.
Levenslange zorg.
Geen gewone school.
Vierentwintig-uurs opvang.
Niets zelfstandig kunnen.
Niet leren fietsen.
Niet leren zwemmen.
De lijst wordt je uitgereikt door een hulpverlener die een gezicht trekt dat past bij de gelegenheid, zorgelijk, somber en medelevend.
Heb jij hem ook gekregen voor Joris?
En viel je toen ook op dat er altijd fietsen en zwemmen tussen staat? Dat zijn zulke kernwaarden in het leven van het Nederlands kind dat ze zich scharen bij grootheden als Levenslange Zorg.
De lijstjes die je als ouder van een zorgintensief kind in Nederland krijgt, kennen alleen negatieve punten.
Ze benoemen wat er allemaal niet gaat lukken.
Ze sluiten deuren, kennen daarbij geen twijfel.
Het zal allemaal niet mee gaan vallen.
Als je dat maar heel goed beseft!
Als je verder nog iets mee krijgt, dan zijn het tips.
Prominent bovenaan staat het volgen van een video-home training.
Daarnaast wordt je erop gewezen dat je tijdig passende dagopvang moet zoeken.
Wie, wat, hoe en waar. Dat staat er dan weer niet bij.
In ons vorige blog schreef je over hoe je met Joris in de lenteochtend fietste.
Vandaag straalt de zon opnieuw.
Ik ga vanmiddag ook even met Ebel fietsen.
Een over twee maanden kunnen we misschien al weer zwemmen in het meer.
Vandaag ben ik iets later thuis, Ebel is een half uurtje alleen.
Dat kan hij.
Ineens zie ik hoeveel we hebben kunnen afstrepen van die zwarte lijst van jaren terug.
Niet de kernpunten. Helaas.
Maar mijn oer-Hollandse jongen kan fietsen en zwemmen en heeft geen vierentwintig uur zorg nodig.
In het volgend blog ga ik een alternatief lijstje opstellen voor hulpverleners.
Maar eerst wil ik graag horen hoe het met jouw lijstje staat?


He Willemien,
Mijn lijstje he?
Hmmm, heb je even.
Het begon al op het consultatiebureau.
De dames zaten daar al met de pen in de hand om af te vinken wat Joris wel of niet kon.
Ik weet nog goed dat ze me vroegen "kan hij overpakken?".
Ik zat met mijn mond vol tanden, dat wist ik eigenlijk niet.
Ik wist wel dat Joris prachtige ogen had waarmee hij alles opnam. Ik wist dat hij het heerlijk vond als ik hem na zijn badje masseerde.
Ik wist dat hij zo serieus kon kijken met af en toen een dikke grijns.
Ik wist dat hij liedjes zingen leuk vond.
Maar of hij over kon pakken?????
Dat vond ik niet zo belangrijk. Zij wel!! En dus scoorde Joris een dik vet kruis.
Zo heeft Joris nog vele kruizen gescoord en moest ik vaak antwoorden schuldig blijven.
Blijkbaar vind ik hele andere dingen belangrijk.
Joris is nu 12 en eigenlijk is dat nog steeds zo.
Hij zwemt als een otter, heeft er veel lol in.
Behalve op maandag op school. Dan moet hij namelijk door "het gat".
Joris haat dat. Hij zwemt hele stukken onder water, heeft plezier, kan zich heel goed redden, maar hij wil gewoon niet door dat gat.
Van mij hoeft hij ook niet.
Het is het het enige dat hij niet kan en dus oefenen ze door.
Hij moet immers dat diploma??
Ik wil dat hij met plezier zwemt. Zij willen dat hij door dat gat gaat.
Joris leest.
Dat was een persoonlijke droom van mij.
Sophie zit in groep 3 en leest al beter maar Joris kan het en ik vind het geweldig.
In de bibliotheek wordt hij er herhaaldelijk op aangesproken dat hij "kinderachtige boekjes" meeneemt......
Hij pakt ze uit "de verkeerde kast".
Dan vergaat het plezier je wel!
We gaan trouwens wel op de fiets naar de bieb.
Dus ja, Joris zwemt, begint met lezen en fietst!!
En al die andere dingen, dat zien we wel.
Voorlopig blijft mijn jongen mij nog verbazen met wat al allemaal WEL kan en daar gaat het om.
De toekomst van Joris staat nog helemaal open.
Er kan nog zoveel.
Ik heb inmiddels mijn eigen lijstje, met mijn eigen kernpunten.
En ik blijf gewoon lekker afstrepen............op mijn eigen manier!